5+1 αλησμόνητες buzzer beater αθλητικές ατάκες

Σκεφτόμενος το πέναλτι με το οποίο η Εθνική Ελλάδος ποδσφαίρου εξασφάλισε την πρόκρισή της (για πρωτη φορά στην ιστορία της) στους 16 τελικής φάσης Παγκοσμίου Κυπέλλου, καταγράφω ατάκες των σχολιαστών σε 5 κορυφαίες buzzer-beater* στιγμές ελληνικών ομάδων σε ποδόσφαιρο και καλαθόσφαιρα (με χρονολογική σειρά).

 

Η πρόκριση στα χέρια αυτού του τίμιου γίγαντα. Αργύρης Καμπούρης. 101-102! (Φίλιππος Συρίγος)

Αθήνα, 14/06/1987, Ελλάδα-ΕΣΣΔ 103-101, Τελικός Ευρωμπάσκετ

Ο πρώτος μεγάλος τίτλος στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού αθλητισμού. Με τις 2 βολές του Αργύρη Καμπούρη η Ελλάδα κερδίζει την υπερδύναμη που λέγεται Σοβιετική Ένωση (αφού προηγουμένως είχε κερδίσει το άλλο ευρωπαϊκό μεγαθήριο, τη Γιουγκοσλαβία δύο φορές) και γίνεται πρωταθλήτρια Ευρώπης για πρώτη φορά στην ιστορία της! "101-103. Ο Βάλτερς, για τον Γιοβάισα, σουτ τριών πόντων και η μπάλα έξω! Είναι το τέλος! Η ελληνική ομάδα είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης!"

Γκολ και φεύγουμε για τελικό (Γιώργος Χελάκης)

Πορτογαλία, 1 Ιουλίου 2004, Ελλάδα-Τσεχία 1-0, Ημιτελικός Euro 

(Τραϊανός Δέλλας)

Το αργυρό goal. Στο τέλος του 1ου ημιχρόνου της παράτασης. Κόρνερ ο Βασίλης Τσιάρτας, γκόλ ο Τραϊανός Δέλλάς, η Ελλάδα στον τελικό, η Τσεχία σπίτι της!

Βάλτο αγόρι μου (Βασίλης Σκουντής)

Βελιγράδι, 24/09/2005, Ελλάδα-Γαλλία 67-66, Ημιτελικός Ευρωμπάσκετ 

(Δημήτρης Διαμαντίδης)

Η Ελλάδα χάνει 60-53 60" πριν το τέλος. Το ματς φαίνεται χαμένο. Αλλά, μηδένα προ του τέλους μακάριζε. Με εξαιρετικές άμυνες, κρίσιμα καλάθια από το Θοδωρή Παπαλουκά, κάποιες χαμένες βολές από τους Γάλλους, "το χέρι αλφάδι του Δημήτρη Διαμαντίδη" από την ασίστ του Νίκου Ζήση, η Ελλάδα για τρίτη φορά σε τελικό Ευρωμπάσκετ, 2η φορά πρωταθλήτρια Ευρώπης. "3,2, κανένα, Γιοβάισα, ναι, οπως τότε, ΤΕΛΟΣ!"

Printeziiiiis... Surpassooooo... Olympiakos avanti! Non e possibile! (Nicolò Trigari)

Κωνσταντινούπολη, 13/05/2012, ΟΣΦΠ-CSKA 62-61 (Γιώργος Πρίντεζης)

Το σχόλιο από το ιταλικό Sportitalia, για τη μεγάλη ανατροπή που έκανε ο Ολυμπιακός εναντίον της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στο τελευταίο 10λεπτο, με αποκορύφωμα το buzzer-beater του Γιώργου Πρίντεζη. 0.7", η CSKA στο καναβάτσο, ο ΟΣΦΠ "Campeone d' Europa"!

Μία φάση, μία στιγμή, μία πρόκριση (Αλέξης Σπυρόπουλος)

Fortaleza, Βραζιλία, 24/06/2014, Ελλάδα-Ακτή Ελεφαντοστού 2-1 (Γιώργος Σαμαράς)

Πέναλτι στο τελευταίο λεπτό των καθυστερήσεων (90 + 3). Το κερδίζει και το μετατρέπει σε γκόλ-πρόκριση ο Γιώργος Σαμαράς.

Bonus:

Κόβει εντυπωσιακά ο Βράνκοβιτς! (Θοδωρής Κοτσώνης)

Παρίσι, 11/04/1996, ΠΑΟ-Barcelona 67-66 (πάλι!), Τελικός Euroleague

Stojan Vrankovic

Η τάπα του Στόγιαν στον Μοντέρο, που σφράγισε την πρώτη "Ευρωλίγκα" που καταλήγει σε ελληνικά χέρια, παρότι ο Παναγιώτης Γιαννάκης την άφησε να γλιστρήσει στιγμιαία από τα χέρια του. 

Κι ας ήταν το (προσκείμενο στον Ολυμπιακό) "Φώς των Σπόρ" βασιλικότερο της (προσκείμενης στη Barcelona) "El Mundo Deportivo"!

Και για όσους θα μου πουν για αντικανονικό κόψιμό, θα τους πω για το χρονόμετρο που έμεινε στα 5" για 5"...

*Buzzer Beater λέγεται, στην αμερικανική αθλητική αργκό, το σούτ που μπαίνει με τη λήξη του χρόνου (At the buzzer - με το που ηχεί η κόρνα για λήξη του αγώνα) και δίνει τη νίκη στην ομάδα που το πετυχαίνει. Στην περίπτωση των ελληνικών ομάδων έμεναν ελάχιστα δευτερόλεπτά για να μπορέσει να ανατραπεί το αποτέλεσμα. 

Γι αυτό και δεν μπήκαν γκολ ή καλάθια που σημειώθηκαν σχετικά νωρίς (τα γκολ του 'Αγγελου Χαριστέα το 2004, το γκόλ του Βαζέχα στο Amsterdam, το τρίποντο του Φάνη Χριστοδούλου στον ημιτελικό του 1989 κα)

ΥΓ: Εννοείται ότι αν υπάρξει άλλο ελληνικό buzzer beater στo Παγκόσμιο Κύπελλο, θα προστεθεί.

Η ευτυχία είν' αυτο (There are worse things that I could do)

Η πρώτη ξένη ταινία που θυμάμαι να είχα δει (ή μήπως ήταν η πρώτη ταινία που γράψαμε στο video; Δε θυμάμαι... :P) ήταν το Grease (όσοι δεν το ξέρετε, google it ;) ). Tην είδα ξανά ακόμη κανά-δυό φορές, όταν πλέον ήμουν σε θέση να καταλάβω περί τίνος επρόκειτο.

Μου είχε κάνει εντύπωση ένα τραγούδι, μάλλον οι στίχοι του, που έλεγε η ατίθαση, κυνική κοπέλα, που απείχε από το πρότυπο του καλου, σεμνού κοριτσιού των αμερικάνικων 50s (που ήταν η πρωταγωνίστρια), που ζούσε τη ζωή της, είχε τις σχέσεις τις (πράγμα αδιανόητο για την εποχή) και σε κάποιο σημείο της ταινίας απομονώνεται από τους υπόλοιπους γιατί (νομίζει πως) μένει έγκυος.

Και μετά συμβαίνει αυτό:

Σατιρίζει την υποκρισία της εποχής , αλλά λέει και κάτι πολύ σοφό...

I could stay home every night,
Wait around for Mr. Right.
Take cold showers every day,
And throw my life away,
On a dream that won't come true.

Το ίδιο λέει και κάποιος αμερικανός παρουσιαστής ενός reality show, του Dirty Jobs, σε κάποιον που του γράφει ζητώντας συμβουλή για την "τέλεια" δουλειά.

Του απαντά πως αν δε τσαλακωθείς, αν δε δοκιμάσεις δεν πρόκειται να πετύχεις κάτι. τον κάνει σκόνη, συγκρίνοντάς τον με το άτομο που ψάχνει για έρωτα, αλλά απορρίπτει συνεχώς νέα πρόσωπα και καταστάσεις χωρίς να δοκιμάσει, με το σκεπτικό του "έχω κάτι να κερδίσω;"

Πάντα έχεις κάτι να κερδίσεις. Ακόμα και μια κακή εμπειρία δεν παύει να είναι εμπειρία. "Ουδέν κακόν αμιγές καλού", έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.  Άλλωστε, είμαι της άποψης πως "τίποτα δε γίνεται τύχαια, ούτε τα άσχημα, ούτε τα ωραία".

Και όλα έχουν να κάνουν με τον θετικό ή αρνητικό τρόπο αντιμετώπισης των καταστάσεων ;)

ΥΓ: Η ερώτηση και η εξαιρετική απάντηση βρίσκονται εδώ .